Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
Η προστασία του ζαντολάστιχου
Κυριακή, Ιανουαρίου 23, 2011 | 
Αναρτήθηκε από
Ξενοτ'κός
Με την έναρξη του 2011, πριν ακόμα συνέλθουμε από το σοκ της αλλαγής του έτους, έφτασε στα γραφεία του συλλόγου μας, η ακόλουθη επιστολή:
«Αγαπητέ Σύλλογε
»Τι κι αν είσαστε γαμπροί ή νύφες στο νησί, ή μακριά απ’ το νησί, εμένα η γυναίκα μου έχει πατώσει με σας και ψάχνω να σας βρω να σας τη δώσω, αλλά για άλλο σας θέλω τώρα.
»Όλα τα παράξενα συμβαίνουν στη Λευκάδα και τα καλύτερα από αυτά συμβαίνουν σε μένα.
»Εδώ και μερικές βδομάδες κάποιος σκύλος της περιοχής, πρωί βράδυ κατουράει την πίσω αριστερή ρόδα του τογιότα. Επειδή συχνά του φοράω κουκούλα, κατουράει και την κουκούλα. Ο σκύλος δεν είναι αδέσποτος, γιατί άμα ήταν θα τον πετύχαινα τόσα ξενύχτια που ’χω κάνει και παραφυλάω στο σκοτάδι.
»Μεταχειρίστηκα όλα τα μέσα. Έριξα ξύδι στην κουκούλα, σαπούνισα κι έτριψα με ξύδι το ζαντολάστιχο και γύρω-γύρω το φτερό. Ο σκύλος εκεί, κατούρησε πάνω από το ξύδι και το σαπούνι. Σταμάτησα να του φοράω κουκούλα, γιατί σιχαίνομαι να την κάνω μπάνιο συνέχεια, μου βρώμισε και η μπανιέρα. Ο σκύλος δεν μυρίζει πλέον το λάστιχο πριν το κατουρήσει. Τ’ αμολάει στα τυφλά, είναι εντελώς σίγουρος.
»Την ιστορία με το ξύδι δεν την ήξερα, που την είπε ο φίλος μου ο Σπυρέτος, αλλά αυτουνού του πέτυχε στην καφετιέρα, επειδή ρίχνει τα ξυδόνερα στα παρτέρια του, όταν την καθαρίζει. Το χρησιμοποιεί για να γυαλίζει και τα νίκελ, αλλά εμένα πάλι δεν με βοηθάει στο πρόβλημά μου, παρότι οι ζάντες μου αστράφτουν συνέχεια, αστράφτουν αλλά βρωμάνε.
»Ο κουμπάρος μου ο Πάνος, όταν ήτανε θυρωρός στην Θεσσαλονίκη, έριχνε κάτι κίτρινες σκόνες στις γλάστρες και τις ζαρντινιέρες που είχανε έξω από την πολυκατοικία, στο πεζοδρόμιο, αλλά εσφαλμένως νόμιζε ότι του κατούραγαν σκύλοι, πολύ αργότερα κατάλαβε ότι ήταν μουλαρία που ’βγαζε το άχτι της. Είπε κι εκείνος τόσο πολύ ούρος, μεγάλοι σκύλοι θα ’σαν! Τον ρώτησα, του λέω μήπως μπορείς να μου μάθεις κι εμένα να ρίχνω γύρω απ’ τ’ αυτοκίνητο, να γλυτώσω την οξείδωση απ’ τα κάτουρα των σκύλων; Όχι μου είπε, άστο, δεν κάνει για σένα.
»Εγώ άρχισα να απελπίζομαι. Από τη μια είμαι και ζωόφιλος και τα παιδιά μου λένε συνέχεια μπαμπά δεν σου φταίνε τα κακόμοιρα τα ζωντανά, αλλά επειδή τα κακόμοιρα τα ζωντανά δεν φταίνε καθόλου, τότες να ρίξω κίτρινες σκόνες και θειάφι στ' αυτοκίνητα των ηλίθιων ιδιοκτητών τους, για να μάθουν την επόμενη φορά να τ' αφήνουν να κάνουν την ανάγκη τους πάνω ή και μέσα στα δικά τους αυτοκίνητα!
»Έπειτα μου έδωσε ιδέα ο Τσουκνίδας ο τυροπιτάς. Μου λέει κοίτα, ο σκύλος έχει μύτη βιονική, πρόσεξε μήπως εκεί που παρκάρεις έχει κατουρήσει πρώτα άλλος σκύλος, οπότε όσο και να τρίβεις την κουκούλα αυτός το μύρισε, πάει κατούρησε! Θα ξεπαρκάρεις το αυτοκίνητο, θα σαπουνίσεις το κράσπεδο και λίγο το δρόμο, θα ρίξεις ξύδι και μετά θα ξαναπαρκάρεις και θα κάνεις τα υπόλοιπα. Έφαγα το Σαββατοκύριακο, αλλά αποτέλεσμα δεν είδα. Μάλιστα μια παραδίπλα γριά άρχισε να φωνάζει ότι βρωμάει η γύρω περιοχή και έσκουζε πως θα με περιχύσει με μπουγαδόνερο κι εμένα και το τογιότα.
»Αν ήξερα ποιος βάζει το σκύλο να μου κατουράει τ’ αμάξι να είσαι σίγουρος, αγαπητέ σύλλογε, πως θα του έριχνα κι εγώ διάφορα πάνω στο δικό του. Γιατί το ’πα ότι το σκυλί δεν είναι αδέσποτο! Αν ήταν αδέσποτο δε θα με προκαλούσε έτσι. Τα αδέσποτα σκυλιά έχουν κι ένα φόβο, δε σκέφτονται όπως ο ιδιοτελής άνθρωπος. Με ενοχλεί ο αφεντικός του που το βάζει το ζώο να τα κάνει εκεί, ή που του επιτρέπει να το κάνει μια φορά, ξέροντας πως θα εξακολουθήσει να το κάνει από ’κει και μετά, κάθε φορά που περνάει από το ίδιο σημείο. Και γι αυτό υποθέτω ότι πρόκειται για σκύλο κάποιου γείτονα, αφού περνά συστηματικά έξω από το σπίτι μου, τις ώρες προφανώς που βγάζει το σκυλί του έξω για βόλτα.
»Δεν θέλω την υπόθεση να την γυρίσω σε ζήτημα ζωοφιλίας, γιατί εγώ έχω πάθος με τα σκυλιά κι ας μην έχω. Ο στόχος μου δεν είναι να πειράξω κάποιο ζώο, μόνο να αποφύγω το κατούρημα πάνω στ' αμάξι μου! Ο αδερφός της γυναίκας μου μού είπε να το φολιάσω, αλλά δεν είναι δουλειές για μένα αυτές παρότι είμαι σε άσχημη κατάσταση ως προς το ψυχολογικό. Εγώ τα ’χω με τους ιδιοκτήτες, αλλά για να καταλάβεις έναν που ξέρω σε πληροφορώ ότι έχει τέτοια αφασία που αφήνει το σκυλί του να κατουράει και το δικό του αυτοκίνητο!
»Έχω ακούσει ότι τα αρσενικά σκυλιά δεν κατουράνε πάνω σε αμάξι. Αν είναι αλήθεια αυτό τότε η σκύλα είναι θηλυκιά. Κι έτσι θα ’ναι για να το λένε. Οι αρσενικοί το κάνουν μόνο σε γρασίδι, ή σε χώμα, ή σε λεπτό βοτσαλάκι λέει, γιατί οι κροκάλες τους ματώνουν τα νυχοπόδαρα. Επίσης κρατιούνται. Οι αρσενικοί κρατιούνται για ώρες άμα θέλουν και άμα τους μάθεις κατουράνε κάθε Παρασκευή. Των σιχαμένων μόνον οι σκύλοι δεν κρατιούνται.
»Ύστερα, το πρωί στο καφέ, με βρήκε ο Νώντας που άκουσε από τον Τσουκνίδα το βάσανό μου. Μου είπε ότι αν θέλω να τον ακούσω η λύση για το πρόβλημά μου είναι μία: το πιπέρι. Θα ρίξεις μου είπε σωρό πιπέρι σε κάθε λάστιχο, ούτως ή άλλως εγώ παρκάρω στο ίδιο μέρος συνέχεια και δε χρειάζεται να ρίχνω κάθε μέρα. Άκουσέ με μου λέει, ο σκύλος πάντα μυρίζει πριν κατουρήσει. Κι άμα μυρίσει πιπέρι φταρνίζεται κι έφυγε. Αυτός μου είπε το δοκίμασε πρώτα στα κυνηγόσκυλα που έχει κι ύστερα το έκανε και στην αυλή του για τις γάτες, αλλά τον πρόγκηξε η πεθερά του επειδής την έπιασε αλλεργία και τα παράτησε.
»Ε, το ’κανα κι αυτό! Πήγα στο μάρκετ του Βλάχου, του πήρα όλα τα σακούλια με τα πιπέρια, πασπάλισα τις ρόδες, το πεζοδρόμιο, το δρόμο, το παρμπρίζ για τις γάτες που πατάνε επάνω του, αλλά δεν ήμουν πολύ τυχερός γιατί έβρεξε. Κι άμα δεν έβρεχε θα φύσαγε, το ’χει αυτό η Λευκάδα. Το ’χω και ’γω στο ίρτζι μου!
»Ύστερα μ’ έπιασε μανία και δεν άκουγα κανέναν. Έπιασα κι έβαλα ότι είχα και δεν είχα. Ξύδια, λάδια, θειάφια, ναφθαλίνες, πιπέρια, αλάτια, σιτρονέλες, βαπόνες, όλα τα φαρμακεία και τα μπακάλικα της Λευκάδας μάθανε το πρόβλημά μου και με συνδράμανε. Τίποτα!
»Και τότε, γιατί πάντα έτσι γίνεται, σαν λύση απελπισίας, σκέφτηκα να φοράω κάθε μέρα στα λάστιχα τα κατουρημένα χαρτόνια κι άμα σκιστούνε ή λιώσουνε να πηγαίνω στο Βλάχο και να παίρνω καινούργιες χαρτόκουτες Νονού, που δεν τις θέλει και τις πετάει με τους τόνους κάθε μέρα.
»Αγαπητέ σύλλογε, αυτά είχα να σου πω και τίποτ’ άλλο δεν θέλω, τώρα που ξέσκασα! Ευχαριστώ πολύ που μ’ άκουσες!»
Ετικέτες
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
Αν…
Ο Πεπίτο Γκονζάλες, ο φίλος του μικρού καουμπόη Τζίμ Άνταμς, χρησιμοποιούσε πάντα την έκφραση «μπαντίδος θα σας περικυκλώσω μόνος μου», όταν επετίθετο εναντίον των κακών. Το ίδιο ακριβώς έκανε κι ένας ταλαίπωρος ασθενής, όταν επισκέφτηκε τον οδοντίατρο: περικύκλωσε το κτίριο μόνος του!
Ο κύριος Γ.Κ. ―ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, κυκλοφορεί μόνο με τα αρχικά του―, μην αντέχοντας τον πονόδοντο, αποφάσισε να πάει στο γιατρό για να στερεώσει το πρόβλημα (fix the problem). Φτάνοντας όμως στο ιατρείο, βρέθηκε προ διλήμματος: δεν μπόραγε να βρει πόρτα να ’μπει. Σε κάθε τζαμόπορτα έγραφε την ίδια φράση ακριβώς: «Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ». Δηλαδή Déjà vu και προμνησία περί οδόντων και θυρών! Δεν γνωρίζω τι έγινε στο τέλος, αλλά δεν είναι αλήθεια, αυτό που ακούγεται, ότι προσπαθώντας ο άνθρωπος να βρει την είσοδο του οδοντιατρείου, ήφερε βόλτα το κτίριο και, ακολούθως, οι ταμπέλες τον οδήγησαν εκτός Λευκάδος.
Και τα αμείλικτα, όμως, ερωτήματα, που τίθενται, είναι τα εξής:
Αν αυτός ο άνθρωπος έψαχνε για τουαλέτα, δεν θα είχε κατουρηθεί;
Αν ήταν έγκυος και έψαχνε μαιευτήριο, δεν θα είχε γεννήσει;
Αν πείναγε, δεν θα λιποθυμούσε;
Αν δίψαγε, δεν θα τα κόρδωνε;
Αν έψαχνε γυναίκα να παντρευτεί, δεν θα ’μενε στο ράφι;
Αν ήταν σκύλος, δεν θα δάγκωνε την ουρά του;
Αν έψαχνε για ηθοποιό, δεν θα προσλάμβανε τον Μουρίνιο;
«Αν ήσουν εσύ αυτό που έψαχνε μια ολόκληρη ζωή, τότε δεν είναι σίγουρο ότι την είχε βάψει;»
Ράντγιαρντ Κίπλινγκ
Cave canem
Ο πάρβος ο σκύλος ο φαμελιάρης (parvus canis familiaris) είναι ένα νέο είδος μικρού οικιακού σκύλου, που ευδοκιμεί μόνο στην γαμπροκατάρατον νήσον. Μπορεί να ζήσει σε αυλή, πλάτους 2 θυρών και βάθους μισής, αλλά όχι χωρίς συμπράγκαλα. Στο χώρο του απαιτείται να υπάρχουν, εκτός από μία κλασική απλώστρα γεμάτη, ένα πιθάρι με λουλούδι, ένα ποτιστικό λάστιχο, άλλο λάστιχο του κλιματισμού, ένα ποδήλατο, ένα τραπέζι με περιοδικά και σετ σφουγγαρίσματος, μία σανίδα η οποία όταν βραχεί από τα απόνερα του air-condition γίνεται βρεγμένη σανίδα και, τέλος, μία γλάστρα με φυτό.
Όποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει τέτοιος σκύλος είναι γελασμένος. Επίσης όποιος νομίζει ότι «άμα χωρέσει σ’ αυτό το βεραντάκι ο σκύλος να με χέσεις», είναι πάλι γελασμένος. Ο σκύλος είναι μικρός, πάει τελείωσε! Αλλιώς δεν θα έβαζε ο ιδιοκτήτης το προστατευτικό πράσινο πλαστικό δίχτυ! Διότι για να φοβάται μην του πέσει ο σκύλος έξω από το κάγκελο, σημαίνει απλά ότι χωράει να περάσει μέσα από το κάγκελο. Προφανώς το πάχος του σκύλου είναι μεγαλύτερο από δύο εκατοστά και μικρότερο από είκοσι.
Οι φήμες που κυκλοφορούν, ότι κάποιος περαστικός προσπάθησε με δόλια μέσα και πέτυχε να κλέψει το σκυλί, είναι ανυπόστατες. Το ίδιο, βέβαια, ανυπόστατες είναι και οι φήμες, που λένε ότι οι περισσότεροι αριθμοί φορολογικού μητρώου στη Λευκάδα περιέχουν το 666!
Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010
Μπάρτλεμπι ο ψυκτικός
Μόλις τελείωσε τη δουλειά του ο ψυκτικός, τον ρώτησε ο ιδιοκτήτης, πώς θα έβγαινε τώρα από το μαγαζί του, και τότε εκείνος μιμούμενος τον Μπάρτλεμπι τον γραφιά απάντησε ήρεμα και χωρίς κανένα δισταγμό: «θα προτιμούσα να μην απαντήσω!»
Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010
Γκαζάρεις;
«Λευκάδα κλαδωτή από πολυελαίους φωτοσκιάσεων», έγραφε κάποτε ο ποιητής. Όμως τι είδους πρώτη ύλη, μπορεί να κάψει αφειδώς ένας πολυέλαιος (εκ του αγγλικού many-oil> μανυόλι> μανουάλι), ώστε να φωτοσκιάζει μία ολόκληρη νήσο; Μόνον αέριο, κύριοι! Μόνον αέριο!
Από τότε που βγήκαν οι λάσπες το ξέρουν όλοι και είναι ευρέως γνωστό, ότι η λιμνοθάλασσα της Λευκάδος μπορεί να παράγει τις απαραίτητες ποσότητες καυσίμου αερίου, για να καλύψει τις ανάγκες της ενεργοβόρου αυτής νήσου. Το συγκεκριμένο αέριο, βέβαια, είναι υδρόθειο, αλλά με μια κατάλληλη επεξεργασία μπορεί να γίνει μεθάνιο κι από κει και πέρα μπορεί να εμπλουτιστεί και με αιθάνιο και προπάνιο και βουτάνιο και άζωτο και διοξείδιο και να γίνει ντούκι και τούμπανο και τούρμπο φυσικό αέριο. Και σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιεύματα, από την πολλή μπόχα μπορεί η περιοχή να προσελκύσει και επενδυτάς από το Κατάρ. Με δεδομένο, μάλιστα, ότι 4 στρέμματα από φύκια παράγουν 10-15.000 γαλόνια καυσίμου, η εκμετάλλευση του ανατολικού και του δυτικού ιβαριού, μπορεί να αποδώσει 34.375.000 περίπου γαλόνια καύσιμο. Έτσι όπως τα λέω είναι!Και τι θα γίνει τόσο αέριο, θα πει κάποιος που το μόνο του μέλημα είναι να φέρνει αντιρρήσεις. Να σου πω εγώ τι θα γίνει που είμαι και πιο σπουδαγμένος και πιο έξυπνος και πιο ψηλός: Η Λευκάδα θα γίνει το μεγαλύτερο βενζινάδικο του πλανήτη, που θα πουλάει φυσικό αέριο. Αυτό θα γίνει! Και ποιος θα το καταναλώνει; Να σου πω εγώ ποιος θα το καταναλώνει:
Τι ξέραμε μέχρι τώρα; Ξέραμε το αεριωθούμενο αερόπλανο! Το πρώτο αεριωθούμενο αερόπλανο πέταξε στις 27 Αυγούστου του 1939, δηλαδή όταν η μάνα μου ήταν δύο χρονών (αν ενδιαφέρει κανέναν). Στη Λευκάδα, βέβαια, δεν υπάρχουν αεριωθούμενα τέτοιου είδους, αλλά είναι μια καλή ευκαιρία να αναβαθμιστεί αυτό το υδρόπλανο, που πηγαινοέρχεται σαν τον φτωχό συγγενή, όταν είναι ο μήνας πληρωμών. Έτσι η πρώτη εφαρμογή θα είναι το αεριωθούμενο υδρόπλανο. Θα επιβιβάζεται, να πούμε, ο μεγαλέμπορος στον Πόντε και θα αποβιβάζεται στο άγαλμα της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη, τσακ μπαμ!
Άλλη εφαρμογή του φυσικού αερίου έχει να κάνει με τον λιγνίτη! Από την εγκυκλοπαίδεια Qwika διαβάζουμε, σε μετάφραση Google:
«Το αεριωθούμενο αεροπλάνο (jet) είναι ένα γεωλογικό υλικό, που δεν θεωρείται μετάλλευμα —υπό την αληθινή έννοια της λέξης—, αλλά μάλλον ορυκτό, προερχόμενο από το αποσυντιθέμενο ξύλο διά την ακραία πίεση. Το όνομα αεριωθούμενο αεροπλάνο είναι η αγγλική λέξη που προέρχεται από το γαλλικό Jaiet. Το αεριωθούμενο αεροπλάνο βρίσκεται στη μια από δύο μορφές, σκληρός και μαλακός. Σκληρά το αεριωθούμενο αεροπλάνο είναι το αποτέλεσμα της συμπίεσης άνθρακα και του αλμυρού ύδατος, ενώ το μαλακό αεριωθούμενο αεροπλάνο είναι το αποτέλεσμα της συμπίεσης άνθρακα και του γλυκού νερού. Το αεριωθούμενο αεροπλάνο είναι εύκολα γυαλίσιμο και έχει χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή κόσμημα, σύμφωνα με το μουσείο Γουίτμπι, χρονολόγηση σε 10.000 πριν το Χριστό, σε ορισμένες μερίδες της σύγχρονης ημέρας Γερμανίας. Το επίθετο κατάμαυρος είναι ίσως πιο γνωστός από είναι αυτό το μετάλλευμα από το οποίο προέρχεται…»
Τέλος πάντων να μην τα πολυλογούμε, από το φυσικό αέριο θα παρασκευάζεται αυτό το ορυκτό απ’ το οποίο θα παράγεται λιγνίτης, που είναι χρήσιμος στη ΔΕΗ Πτολεμαΐδας και πολύτιμους λίθους, που είναι χρήσιμοι στη Βασίλισσα Ελισάβετ και στα φορέματα πένθους των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τι άλλο ξέραμε; Ξέραμε επίσης, ότι το φυσικό αέριο μπορεί να χρησιμεύσει στην παραγωγή της αεριωθούμενης μαύρης συνταγής. Σας έστειλα; Όχι μόνο σας έστειλα, αλλά πήγατε κιόλας! «Η αεριωθούμενη μαύρη συνταγή ανήκει στα κοντά ποτά. Για να φτιαχτεί χρειάζεται μιάμιση ουγκιά τζιν, δηλαδή 42,525 γραμμάρια, δύο κουτάλια του τσαγιού γλυκό βερμούτ, δηλαδή 10 κυβικά εκατοστά και ένα κουτάλι του τσαγιού μαύρη σαμπούκα, δηλαδή 5 κυβικά εκατοστά. Ακολούθως σ’ ένα γυαλί μίξης μισό, που γεμίζει με κύβους πάγου, συνδύασε όλα τα υλικά, ανακάτωσε καλά και πίεσέ τα σ’ ένα γυαλί κοκτέιλ…»
Τέλος πάντων για να μην πολυλογούμε πάλι, γυαλί μίξης είναι η γυάλινη φραπεδιέρα, γυαλί κοκτέιλ είναι ένα ωραίο ποτήρι για κοκτέιλ και γυαλί βοσπόρου είναι μια υπέροχη εξοχική κατοικία στην Κωνσταντινούπολη. Κι από αμαρτία το ρόφημα είναι άσπιλο: 34 θερμίδες, 561.000 τζάουλ, υδατάνθρακες 3,1 γραμμάρια, οινόπνευμα 20,3 γραμμάρια κι από λίπη, πρωτεΐνες, ζάχαρες, χοληστερόλες και νάτρια η αναδουλειά του γιατρού: τίποτ’ απολύτως!
Παρακάτω τι άλλο θέλετε να σας πω; Να σας πω για το αεριωθούμενο αυτοκίνητο, ή το αεριωθούμενο Λι, που είναι ο πρωταγωνιστής μιας ταινίας πολεμικών τεχνών κουγκ-φου και ο οποίος, μόλις ανέβηκε ο Μάο στην εξουσία, άφησε τον ναό Σαολίν και πήγε στο Χόλιγουντ να βρει την τύχη του.
Τέλος ξέραμε, ότι πέρα από τις ως άνω πρωτεύουσες χρησιμότητες του φυσικού αερίου, υπάρχουν και μια σειρά από δευτερεύουσες, όπως το αεριωθούμενο σύνδρομο καθυστερήσεων, που είναι μια πεντακάθαρη ασθένεια του νευρικού συστήματος, το αεριωθούμενο Περιστέρι του Αργύρη Πεδουλάκη ή ο αεριωθούμενος Ατρόμητος του Γιώργου Δώνη, που είναι εξαιρετικές ομάδες μπάσκετ και ποδοσφαίρου αντίστοιχα.
Αλλά η μεγαλύτερη και χρησιμότερη —η μεγαλύτερη και χρησιμότερη!— εφαρμογή του φυσικού αερίου είναι στην εμπορική ναυτιλία. Στη φωτογραφία βλέπετε έναν νέο τύπο πριαριού κινούμενου με καύσιμο αέριο. Στα πλαίσια, μάλιστα, του εκσυγχρονισμού και της πράσινης ανάπτυξης, κυβέρνηση επιδοτεί το σύνολο του κόστους της μετατροπής (ότι έγινε πριν από χρόνια με τα ταξί). Το νέο πλεούμενο λέγεται αεριωθούμενο πριάρι (gas-boosted priari) και είναι πολύ πιο γρήγορο από το βενζινοκίνητο πριάρι (petrol-boosted priari) ή το χειροκίνητο πριάρι (hand-boosted priari). Είναι δε χαρακτηριστικό ότι και το λήμμα που αναφέρεται στην ανδρική ερωτική ιδιαιτερότητα από δω βγαίνει επίσης.
Τζον Λίτλκαπ
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010
Ανακοίνωσις
Παρακαλείται ο αναγνώστης μας από το Βιετνάμ, όταν με το καλό έρθει στην Ελλάδα για τις γιορτές, να μας φέρει να δοκιμάσουμε μερικές γαρίδες Grass, που λένε ότι είναι πολύ ωραίες!
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010
Σε ρούμπωσα, μουστάκια!
Μορούλα με σγούμπα και κάτσος με μπαμπόνι. Ο παράδεισος της ιδιαιτερότητας που συνδράμει τη διάδοση της φυσιολογικής εξέλιξης!
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010
Οικολογικές πόρτες ασφαλείας
Εναλλακτικός τρόπος κλειδώματος σπιτιών στη Λευκάδα
Και η δροσιά θέλει το παπάκι της
Δηλαδή, αν σας πω ότι πρώτα έπλυνε η κυρία τα μπαλκόνια της (Θεέ μου σ’χώρα με) κι ύστερα πάρκαρε ο τύπος το βρεγμένο πορτοκαλί βεσπάκι από κάτω, έτσι για προβοκάτσια, θα με πιστέψετε;
Όχι ε;
Ε, ρε, θρασύτης!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
