Κυριακή 23 Μαρτίου 2008
Διάγνωση με μια πεντάρα, στου Κωνσταντάρα
Κυριακή, Μαρτίου 23, 2008 | 
Αναρτήθηκε από
Ξενοτ'κός
Αναδημοσιεύουμε από το περιοδικό 7 Μέρες TV απάντηση του Δρ Νίκου Κωνσταντάρα, επιστημονικού σύμβουλου σε θέματα υγείας, προς τον Ε.Η., Λευκάδα (τα στοιχεία είναι διαθέσιμα στον ίδιον):
«Ναι, φίλε μου, υπάρχει περίπτωση να προωθηθούν σπερματοζωάρια από το σε στύση πέος μέσα στον κόλπο πριν την εκσπερμάτωση και συνήθως χωρίς να το αντιληφθεί κανείς από τους δύο. Το «σενάριο» αυτό βεβαίως δεν είναι καθημερινό, αναφέρεται όμως ως αίτιο ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Στο άλλο ερώτημά σας τώρα, σαφώς και η ερωτική αίσθηση μειώνεται από τη μεσολάβηση του προφυλακτικού. Είναι όμως θέμα συνήθειας να το βολευτεί κανείς και μην ξεχνάτε ότι παράλληλα προφυλάσσει και από τα αφροδίσια νοσήματα».
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δηλαδή, ο νεαρός Λευκαδίτης έχει το εξής τρίλλημα:
1) Να αφήσει έγκυο την κοπέλα του χωρίς να τελειώσει,
2) Να φορέσει προφυλακτικό και να μην ευχαριστηθεί τη συνεύρεση, ή
3) Να μπει και να τελειώσει χωρίς προφυλακτικό με κίνδυνο να κολλήσει καμιά μαλαφράτζα;
Στην πρώτη περίπτωση μπορεί να κατηγορηθεί για μαλακία, στη δεύτερη θα πρόκειται για μαλακία συνεύρεση, ενώ στην τρίτη θα έχει κάνει μαλακία που δεν κατάλαβε έγκαιρα τι εννοούσε όταν του είπε ότι ήταν από «σπίτι».
Ετικέτες
Σάββατο 22 Μαρτίου 2008
Ακρίβεια
Τίποτα δεν φαίνεται ικανό να πτοήσει τον κ. Απόστολο Αρματά, 76 χρονών, κάτοικο Αθηνών, συνταξιούχο αμαξηλάτη, καταγόμενο από την Απόλπαινα, να επισκεφτεί τη γενέτειρά του για να εκτίσει τις καλοκαιρινές του διακοπές. Αν και η βενζίνη του σώθηκε μόλις έφτασε στον Άγιο Νικόλαο, με αποτέλεσμα τα τελευταία 9 χιλιόμετρα της διαδρομής να αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει ρυπογόνο καύσιμο, αυτό δεν μπόρεσε να τον αναχαιτίσει.
Σε σχετική ερώτηση που του έκανε ο δημοσιογράφος μας, στην είσοδο της πόλης, απάντησε: «Παίρνω πολλά διουρητικά λόγω πίεσης κι η γυναίκα μου δεν μ’ αφήνει να πηγαίνω στο ύπαιθρο. Βρήκα λοιπόν, αυτό το κόλπο με το ρεζερβουάρ και γλυτώνω και βενζίνη. Εξάλλου είναι καλύτερο να νοθεύεις τη βενζίνη με αμμωνία, παρά με νερό.» Στη φωτογραφία ο κ. Αρματάς κατεβάζει την πίεσή του.
Θολωτός τάφος βρέθηκε στη Λευκάδα
Αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα μετροπολις της 6ης Μαρτίου 2008: «Αποκαλύφθηκε –και εν μέρει καταστράφηκε– μικρών διαστάσεων θολωτός τάφος, κατά τη διάρκεια εργασιών διαπλάτυνσης του δρόμου από Άγιο Νικήτα προς διασταύρωση Καθίσματος, στη Λευκάδα. Το μνημείο εντοπίστηκε εκ των υστέρων και ακολούθησε η ανασκαφή του από την προϊσταμένη κα Μαρία Σταυροπούλου-Γάτση. Ο τάφος περιείχε σημαντικά ευρήματα, ανάμεσά τους πήλινα θρυμματισμένα αγγεία, σφραγιδόλιθους, χάντρες από διάφορα υλικά, πήλινα σφονδύλια κλπ. Το σημαντικό της ανακάλυψης είναι η αποκάλυψη μιας ακόμα μυκηναϊκής θέσης, δίνοντας νέες διαστάσεις στην έρευνα».
Νέες διαστάσεις, λοιπόν, παίρνει η διερεύνηση του θέματος «από πότε υπάρχουν αμετανόητοι Έλληνες στην Πέραν του Ξηρόμερου Εσπερίαν;» Φυσικά δεν θα σταθούμε στο γεγονός της καταστροφής των αρχαίων πριν καλά-καλά αυτά εκτεθούν στο φως τη δημοσιότητας. Αυτό ήταν αναμενόμενο, αφού τα συγκεκριμένα ευρήματα είχαν την ατυχία να βρεθούν σε τούτο το «νησί». Χαρακτηριστικό είναι ότι σε ερώτηση που έγινε στον οδηγό του σκαφτικού μηχανήματος σχετικά με το τι έσπασε, η απάντηση ήταν:
«Ξέρω ‘γω; Πάτησα κάτι νερολαγήνια, ένα παλιόσταμνο και κάμποσες μπότζες καρτουτζιάρικες!»
Το θεμελιώδες, πάντως, ζήτημα που ανακύπτει είναι ότι, αν όντως η Ντεμέκ Νήσος κατοικούνταν και κατά τη μυκηναϊκή περίοδο, πολύ πιθανόν το τραγούδι που λέει ότι «…δεν το ξέρει η ανθρωπότης, πως κι ο Θεός είναι πλακιώτης…», να μην δικαιώνεται, και η θεϊκή καταγωγή τελικά να ήταν από το Καλαμίτσι, οπότε εύκολα πλέον δικαιολογούνται τα στραβά αυτού του κόσμου.
Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008
Λευκαδίτικο χιούμορ
Λένε ότι δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα στον κόσμο από ένα πετυχημένο κοπλιμέντο. Όλοι κολακεύονται. Υπάρχουν όμως και κάποια ατυχή περιστατικά, όπως αυτό που έλαχε στην κυρία –γνωστή παραθερίζουσα Λευκαδίτισσα– που βλέπετε στη φωτογραφία. Ένα ωραίο πρωινό του Αυγούστου, βγήκε με το σύζυγό της –γνωστό εκδότη εφημερίδας– για ψώνια στην αγορά. Περνώντας από κάποιον μακρινό συγγενή της, που διατηρεί καφεκοπτείο στην πλατεία του Αϊ Μηνά, σταμάτησε να πάρει καφέ. Μετά τους εγκάρδιους χαιρετισμούς –γιατί είχαν και καιρό να ιδωθούνε–, έφτασε κι η ώρα των συστάσεων:
«Ο νεαρός;», τη ρώτησε ο ξάδερφος, και χωρίς να περιμένει να πάρει απάντηση συνέχισε, «Μη μου πεις ότι είναι γιος σου!».
Η κυρία, παρότι γνωρίζει τόσο καλά τους συμπατριώτες της, έκανε κάμποσα λεπτά μέχρι να συνέλθει απ’ το κοπλιμέντο, αφού ο σύζυγός της είναι μεγαλύτερος κατά 7 χρόνια.
«Ο άντρας μου είναι», κατόρθωσε να ψελλίσει στο τέλος.
«Αχ, συγνώμη, συγνώμη, δεν το ‘ξερα!», δικαιολογήθηκε ο συγγενής, και προσπαθώντας να διορθώσει τα πράγματα συνέχισε «Καλέ, αυτός φαίνεται νεότατος!».
Στη φωτογραφία εμφανίζεται ο εκδότης με τη μανούλα του λίγα χρόνια πριν απ’ το επεισόδιο.
Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008
Το Λευκαδίτικο πόκεμον
Όσοι έχουν πιτσιρίκια, ασφαλώς και θα γνωρίζουν τα πόκεμον. Για όσους δεν γνωρίζουν, τα πόκεμον είναι μικρά τερατάκια που γεννήθηκαν το 1996 χάρη στη φαντασία του Ιάπωνα Σατόσι Ταχίρι και ξεκίνησαν με το ομώνυμο video game της Nintendo. Πολεμούν μεταξύ τους, ακολουθώντας τις εντολές του παίκτη-εκπαιδευτή τους. Ο νικητής παίρνει το πόκεμον του άλλου και την κάνει. Η τρέλα αυτή εξελίχθηκε σε ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, αλλά και σε παιχνίδι με κάρτες. Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε πως δεν υπάρχει πληθυντικός στα πόκεμον, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Αυτό για τους μεγάλους. Για την ακρίβεια μάλιστα, προφέρεται «po-kay-mahn» και βγαίνει από το «POcKEt MONsters», δηλαδή «τερατάκια τσέπης». Καθένα από τα 403 αυτά πλασματάκια αντλεί τις δυνάμεις του από τα στοιχεία της φύσης, της φωτιάς, του νερού, του ηλεκτρισμού και πολλών άλλων. Όλα τους έχουν ιδιαίτερες τεχνικές που ξεδιπλώνουν στις μεταξύ τους μάχες. Τα πόκεμον είναι ουσιαστικά φίλοι, κατοικίδια και παρέα για τους ανθρώπους.
Μέχρι στιγμής, έχουν εμφανιστεί τρεις γενιές. Η πρώτη γενιά, περιλαμβάνει τις Pokemon Red και Blue και τη συνέχεια αυτών των δύο, τη Yellow. Στην πρώτη γενιά γνωρίσαμε τα πρώτα 151 Πόκεμον, απ’ τον Μπουλμπασάρ μέχρι τη Μίου και τον Πίκατσου. Αμέσως μετά ξεκινά η δεύτερη γενιά (Gold και Silver) και το ριμέικ αυτών των δύο, Pokemon Crystal. Η τρίτη γενιά ξεκινά με Ruby και Sapphire και ακολουθούν τα FireRed και LeafGreen, που αποτελούν ριμέικ της πρώτης γενιάς. Το Pokemon Emerald ολοκληρώνει την τρίτη γενιά. Αν μπερδευτήκατε μην βιάζεστε γιατί έρχεται και η τέταρτη που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ήδη λοιπόν στη συνοικία του Αϊ-Μηνά εμφανίστηκε το πρώτο πόκεμον της τέταρτης γενιάς, ο Μπαάνας. Ο Μπαάνας είναι το Λευκαδίτικο πόκεμον που φιλοδοξεί να επεκταθεί σ’ όλο τον κόσμο. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 2007, η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας απαγόρεψε την κυκλοφορία του Μπαάνα στη χώρα. Ο σεΐχης Γιουσούφ Αλ-Καραντάουϊ εξήγησε αναλυτικά ότι πρόκειται για προϊόν επτανησιακής συνωμοσίας. Αυτό το πλάσμα με τα τέσσερα πόδια, τις δύο κεραίες και τη μία ουρά μπορεί να παραπλανήσει τους νεαρούς μουσουλμάνους, διότι είναι έμβλημα επτανήσιων φονταμενταλιστών και σύντομα θα έχει γίνει σύμβολο του σμαραγδένιου νησιού.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
