Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

PostHeaderIcon Δια τον φόβον των κατασκόπων



          Στα παλιά τα χρόνια, κυρίως στην περίοδο του ψυχρού πολέμου, την αρίθμηση των δρόμων είχε αναλάβει ο στρατός, ο οποίος χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της παραπλάνησης, τύπωνε και κόλλαγε ταμπελάκια αφειδώς, ώστε να δημιουργούνται συνθήκες αστάθειας στις διευθύνσεις των σπιτιών.
         Θα λειτουργούσε άραγε το ίδιο ικανοποιητικά η αντικατασκοπεία αν αντί για αριθμούς βάζανε γλωσσοδέτες, όπως π.χ. πίτα σπανακόπιτα, σπανακολαδοφρα-γκοσυκοπαντζαροκολοκυθόπιτα;
Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

PostHeaderIcon Εκεί που ο σκύλος έκοψε ταχύτητα



          Το Κυνόσαργες ήταν κατά σειρά το τρίτο σπουδαιότερο γυμνάσιο της αρχαίας Αθήνας. Σ’ αυτό φοιτούσαν μαθητές οι οποίοι ήσαν νόθοι. Ονομάσθηκε έτσι διότι κάποια φορά που οι Αθηναίοι πρόσφεραν θυσία στον Ηρακλή, μία λευκή σκύλα πήγε και άρπαξε το μπούτι απ’ το ψητό πού θυσιαζόταν πάνω στο βωμό και καταδιωκόμενη στη συνέχεια έφτασε στο σημείο αυτό, στο «κυνός άργος», δηλαδή εκεί που έκοψε ταχύτητα και σταμάτησε, εγκαταλείποντας τη λεία της. Οι Αθηναίοι μπροστά σ’ αυτό το απρόσμενο συμβάν έσπευσαν να συμβουλευτούν το Μαντείο των Δελφών με ποιο τρόπο έπρεπε να εξιλεώσουν τον ήρωα Ηρακλή, που ’ταν κι αυτός νόθος. Τότε έλαβαν το χρησμό να ιδρύσουν ιερό εκεί που ο σκύλος μετέφερε τους μηρούς από το θυσίασμα. Έτσι οι Αθηναίοι ίδρυσαν πράγματι ιερό και το ονόμασαν εκ του κυνός αργού, Κυνόσαργες.










          Φυσικά η λέξη κύων, από τα αρχαία χρόνια, χρησιμοποιούνταν όπως χρησιμοποιούμε και σήμερα τη λέξη σκύλα. Ήταν ύβρις επί γυναικών σε ένδειξη της αναίδειας και της θρασύτητάς τους. Έτσι σκύλα κατονομάζει στην Ιλιάδα τον εαυτό της η Ελένη, η Ίρις την Αθηνά, η Ήρα την Άρτεμη, έτσι κατονομάζονται οι θεραπαινίδες στο παλάτι της Ιθάκης, στη δε Οδύσσεια κοροϊδεύουν τις θρηνώδεις κραυγές του Οδυσσέα σα σκυλογαυγίσματα.
Στα μεσαιωνικά χρόνια το συγκεκριμένο συμπαθές, κατά τα λοιπά, τετράποδο εμφανίζεται σε ένα κείμενο του Ιωάννη της Κλίμακος του Σολ: «σκυλα ειναι η κοντη γκομενα που φοραει πενηντα ποντους τακουνι , νομιζει οτι ειναι θεα και κοιταει αφ 'υψηλου τις κοντες».

          Σήμερα πλέον, που το κλέος της Μεσογείου, ως κλειστής Ελληνικής λίμνης έχει συνταξιοδοτηθεί και ζει σε μια παραγκούπολη, στις εσχατιές της χώρας μας, πλάι στο χωριό του Διγενή Ακρίτα, βρέθηκε αναρτημένη η παρακάτω ανακοίνωση:







«Μικρή άσπρη σκύλα κ… δίνω 200€ σε όποιον την βρίσκει! 100€ για το πτομα. 69(ακολουθούν 5 νούμερα)581».




Εύλογα ανακύπτουν δύο ερωτήματα:

Το «κ…» τι να σημαίνει άραγε;

Αυτός που δεν τη βρίσκει θα πάρει όλο το διακοσάρι ή θα του αφαιρεθούν τα έξοδα απουσίας γενετήσιας ορμής;











Διότι, όπως αναφέρει ο Διονύσης Καψάλης στην  «Αισθηματική Αγωγή»:

Εκεί που άλλοτε κυλούσε ο Ιλισός
εκάθισα και έκλαψα, μισός
αιχμάλωτος, μισός ερωτευμένος
κι ανέβαινε στα χείλη μου ο αίνος.

Κάποια πατρίδα θα ’φερα στο νου
ν’ ανθίζει στα μετόχια τ’ ουρανού,
με θάλασσες πιο μέσα κι ακρογιάλια
κι ολόφωτα τις νύχτες μανουάλια·

καλή πατρίδα, κι ήσουνα κι εσύ
χρισμένη και σε τύλιγαν κισσοί
και θερινά φεγγάρια· τον ψαλμό
τον ένιωσα σαν κόμπο στο λαιμό,
 που λύθηκες στα χείλη μου κι εχάθη
στις όχθες του Ιλισού, στου μπαρ τα βάθη.

Αργά, καθώς ξημέρωνε, κι ο αίνος
ολόφυρτος ανέβαινε, πνιγμένος,
στην Καλλιρρόης, σαν παλιός διδάχος
εκάθισα και έκλαψα μονάχος.

(και κάθομαν βουβός, γεμάτος άγχος,
πως έπλεα στα λίπη και στο πάχος,
ακλόνητος, πελώριος σα βράγχος,
αγέρωχος κι ολίγον μπουρτζοβλάχος)


Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

PostHeaderIcon Ίσαμε το μεδούλι...


     Η σύγχυση έχει τρυπώσει μέχρι το μεδούλι των κατοίκων της κεντρομόλου νήσου. Απ’ όλους τους οπαδούς του Παναθηναϊκού ο Λευκαδίτης διαφέρει γιατί γράφει με κόκκινο σπρέι!
     Φαίνεται ότι η Λευκάς είναι η κεντρομόλος νήσος με τους φυγόκεντρους κατοίκους. Και όλα αυτά γιατί, όπως διαδίδεται, ένα νέο δαιμόνιο κυκλοφορεί στη χώρα, ο Καλλισπούδης!

PostHeaderIcon Φύλαγε τα ρούχα σου



     Πολύ μεγάλη σημασία δίνουν στα θέματα που αφορούν την ασφάλεια στη Λευκάδα. Μερικοί, βέβαια, κάποιες φορές φτάνουν σε ακρότητες βάζοντας, ξέρω γω, μυτερές λόγχες πάνω από τις πόρτες, ώστε να μην μπορεί να τις υπερπηδήσει κανείς. Τώρα αν ο κλέφτης μπει απ’ τα πλάγια ή από κάτω είναι ζαβολιά. Αλλά μπορεί να ‘ναι και βαγαποντιά, κατεργαριά, λοβιτούρα, ματσαράγκα, κατάφωρος απάτη, δόλιο τέχνασμα, σκαλέτα, ρουφιανιά, αγυρτεία, παραπλάνηση, κορόιδεμα, και πλήθος άλλων συνωνύμων...

PostHeaderIcon Aυτή είναι δουλειά του εξαποδώ ή του εξαποκεί;


     Η διεθνής χριστιανική κοινότητα εξακολουθεί να είναι διχασμένη: ο ανάποδος ανισοσκελής σταυρός είναι αντιχριστιανικό σύμβολο ή απλώς συμβολίζει τον τρόπο του σταυρικού θανάτου του αποστόλου Πέτρου; Μήπως ο σατανισμός έχει ως σύμβολο τον ανάποδο σταυρό, αναστέλλοντας έτσι τους μεσσίες, και τις ψεύτικες θεϊκές σωτηρίες; Μήπως είναι το σημείο επικοινωνίας μεταξύ κόλασης και γης, επειδή το σχήμα του προήλθε από το ξίφος, το σύμβολο της δύναμης, στην κλήση των σκοτεινών δυνάμεων;
     Ουδείς οίδε πλην του μαΐστορος!


     Τον Φεβρουάριο του 2008 ένας πιστός της εκκλησίας των πεφωτισμένων (αλουμινάτοι) αφηγούνταν:
«Πρωτου μισο χρονο πηγα στο Κεμπτεν, μια πολη στην Γερμανια οπου ιδρηθηκε το οτο, που ακομη υπαρχει εκει και βρισκεται κοντα στην πολη Ιγγολντσταντ, οπου ο Ισουητης Βαησχαουπτ ιδρησε τους Ιλλουμινατι, για να συναντηθω με μια ομαδα... Οταν εφτασα στο σπιτι οπου ενεργει αυτη η ομαδα μου ειπαν, πως ο Αρχυμαγος δεν μπορει να συναντηθει τωρα μαζι μου και να ερθω πιο μετα. Λοιπον, τοτε εγω, μια φιλη και ενας ιταλος φιλος μου, ειμαστε ολοι αποκρυφιστες, πηγαμε στην μεγαλη και ξακουστη εκκλησια της πολης. Οταν μπηκαμε μεσα νιωθαμε ολοι αβολα, και ετσι ολη την ωρα κινουμασταν απο το ενα μερος στο αλλο, και συναντησαμε αυτα, μεσα στην εκκλησια. Ο Αγιος της εκκλησιας. Καναμε γρηγορα και τσαπατσουλικα μερικες φωτογραφιες πρωτου μας δουν και μας πεταξουν εξω, γιατι ειναι απογορευμενο να κανεις φωτογραφιες σε αυτην την εκκλησια. Και μια αλλη ξακουστη εκκλησια της γερμανιας ειναι αυτη της Πολης Χαννοβερ, η οποια καηκε αλλα την ξαναφτιαξανε ακριβως οπως ηταν, με τα ιδια συμβολα...»
     Φυσικά, ο εν λόγω ανάποδος σταυρός, εμφανιζόταν χαραγμένος στο δοξαπατρί του πεθαμένου και ήταν το λιγότερο αποκρουστικό πράγμα, στην γενικότερη άγρια εικόνα του.
     Για ορισμένους, λοιπόν, ο ανάποδος σταυρός (το λεγόμενο ανασκελοσταύρι ή τανασκελοσταύρι) συμβολίζει την περ’φάνεια, και δεσπόζει στην ανεξάρτητη συνείδηση σε διαδοχικά στάδια, αλλά ως ενιαίο γεγονός φανερώνει τη δόξα του Σατανά. Αλλά ποιος θα μας απαντήσει στο ερώτημα αν τ’ ανασκελοσταύρι αποτελεί την πιο συγκλονιστική στιγμή της υποστατικής σαρκικής ένωσης μεταξύ της φύσης και της θέλησης;
     Και πάλι λέγω ουδείς πλην του μαΐστορος!
     Από την άλλη πάλι, μπορεί κάποιος να πει μετά βεβαιότητος από που προέρχεται η λέξη εξαποδώς; Από τα έξι πόδια; Από τα έξι κατ' επανάληψη, δηλαδή 666; Από το έξω άποδος, δηλαδή χωρίς πόδια; Από το έξω από δω; Από το «όξωωωω ρεεεεέ!!! όξω ρε περίχαρε!!! Ασπασία αμόλα τα σκυλιά να τον φάνε!!!» του Παπαγιανόπουλου; Από το «έξω από εδώ», δηλαδή, όσο πιο μακριά γίνεται; ‘Η τα «έξ ωά ποδός», που σημαίνουν «έξι αυγά ποδιού», ήτοι ο εξ-ωά-ποδος είναι απλώς ο εξαυγοπόδαρος; Ή όπως δήλωσε κι ο έμπειρος μοναχός Παχώμιος:  «Καλησπέρα οι εν Χριστό αδελφοί. Το όνομα άυτονου είναι εωσφόρος αλλά δεν θέλει να το ακούει γιατί τον θυμίζει, της μέρες που ήταν άγγελος ΚΥΡΙΟΥ είναι αυτός που φέρει το φως. Αδελφέ την ετυμολογία του "εξαποδώ" ή "εξωαποδώ" δεν την ξέρω. ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΛΕΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ»
     Ουδείς πλην του μαΐστορος!


     Διότι εις την απολωλυίαν νήσον ανέκαθεν οι μαστόροι ήσαν μαστόροι που τους επιτρέπονται και μερικά λαθάκια. Κι έτσι, αντί να ψάχνεις αυτές τις χαζομάρες, περιορίσου στο να ψάξεις αυτά που πραγματικά έχεις χάσει. Κι αν δεν τα βρεις, τότε κάρφωσε σ’ όποιον βρεις μια καρφίτσα και πες: «Σε καρφώνω εξαποδώ καταραμένε σκατογέννητε και δε θα σε ξεκαρφώσω από εκεί μέχρι να βρω αυτό που ψάχνω. Μέχρι να βρω το ...» κι ύστερα λες αυτό που έχασες. Είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι ο καρφωθείς θα φροντίσει να στο φέρει πάραυτα.

Ετικέτες

Αναγνώστες

Στατιστικά