Παρασκευή 8 Ιουλίου 2005
Λευκαδίτικη ομορφιά
Παρασκευή, Ιουλίου 08, 2005 | 
Αναρτήθηκε από
Ξενοτ'κός
«Σταρ Ελλάς 2005» είναι πλέον η Ευαγγελία Αραβανή του Κωνσταντίνου, που γεννήθηκε πριν 19 χρόνια στην Καρυά, όπου και έζησε μέχρι τα 6 της χρόνια.
Άρα η Λευκάδα διαθέτει αυτή τη στιγμή, κατά αύξοντα αριθμό: 1 Σταρ Ελλάς, 1 νικητή του Big Brother, 2 ναυάρχους, 2 κινέζους, 55 δημοσιογράφους, 67 ζωγράφους, 110 καθηγητές πανεπιστημίου, και άπειρους καθηγητές και δάσκαλους.
Ετικέτες
Πέμπτη 7 Ιουλίου 2005
ΚΤΕΛ Λευκάδας
Το ΚΤΕΛ Νομού Λευκάδας προχώρησε σε μια πολύ μεγάλη αυθαιρεσία αλλάζοντας τα δρομολόγια κατά τρόπον που βολεύει μόνον τους ντόπιους. Συγκεκριμένα, όλοι εμείς οι άποροι ξενοτ’κοί γνωρίζαμε ότι, όταν θέλαμε να πάμε να δούμε τους δικούς μας την Παρασκευή, κλείναμε τα εισιτήριά μας με των 17:45’, από την προηγούμενη Δευτέρα. Σχολνάγαμε από τις δουλειές μας και φτάναμε στο πρακτορείο περίπου στις 16:00’-16:15’. Εκεί βλέπαμε όλους τους ντόπιους, που έφταναν τελευταία στιγμή, να επιβιβάζονται στο έκτακτο λεωφορείο των 16:30’ και να φεύγουν 15’ νωρίτερα από μας. Κι ήταν τέτοια η χαρά μας, που θα καθυστερούσαμε λίγο ακόμα, ώστε μερικοί από μας κουνούσαν και τα μαντήλια. Αίφνης αυτό άλλαξε. Η διοίκηση, λέει, πήρε την απόφαση ότι δεν είναι πρέπον, άνθρωποι οι οποίοι κλείνουν εισιτήρια σχεδόν μια βδομάδα νωρίτερα, να φεύγουν ένα τέταρτο αργότερα απ’ αυτούς που καταφθάνουν την τελευταία στιγμή. Ποιόν ρώτησαν; Έγινε καμιά έρευνα; Βγήκε κανείς απ’ αυτούς τους κυρίους-κυρίους να μας ρωτήσει αν συμφωνούμε μ’ αυτήν την κίνηση; Έλα παιδιά, ας σοβαρευτούμε λίγο!
Τετάρτη 6 Ιουλίου 2005
Ο δαίμων του τυπογραφείου
Δυστυχώς στην προηγούμενη ανακοίνωση της Νομαρχίας παρείσφρησε ο δαίμων του τυπογραφείου και έγιναν μερικά λαθάκια. Τα λάθη, βέβαια, είναι ανθρώπινα αλλά η απόλαυση που προσφέρουν είναι θεϊκή.
Ξένη δημοσίευση
Από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λευκάδος λάβαμε και, δυστυχώς, είμαστε υποχρεωμένοι να δημοσιεύσουμε την παρακάτω ανακοίνωση:
Λευκάδα: Λευκό μαργαριτάρι στο γαλάζιο του Ιονίου
ΛΕΥΚΑΔΑ... Ήρεμη, γανήνια, γρυκιά και παλαδοσιακή. Πυκνή βλαστήση, που ταξιβεύει τις αισθήσεις, καταπλάσινα τοπιά, που καθηρώνουν, χρυσαφένιες παραρίες, που σε αγκαλιάζουν με τα νελά τους, ζωνταμά χλώματα και μια αγνή ορομφιά, που αναδεικνύει τη μοναδικόφητα της φύσης, είναι μελικά μόμο από τα στοιχεία που σμίρεψαν αυτή τη ταυνάσια γωνιά του Ιονίου.
Τρίτη 5 Ιουλίου 2005
Έσπασε το χέρι της!
«Τίποτα δεν είναι τόσο κακό που να μην μπορεί να γίνει χειρότερο», λέει ο παλιός καλός νόμος του Merfy.
Δύο εξηντάχρονες φιλενάδες Λευκαδίτισσες, που κατοικούν στην Αθήνα, αποφάσισαν να κατέβουν το Παρασκευοσαββατο-κύριακο στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, για να ξεσκάσουν. Το Σαββάτο το πρωΐ η μία απ’ τις δύο αποφάσισε να σηκώσει τα χαλιά, που είχαν ξεμείνει στρωμένα από τον χειμώνα και ζήτησε τη βοήθεια της φίλης της. Σε κάποια στιγμή μάζεψαν ένα χαλί και βγήκαν στο μπαλκόνι να το τινάξουν. Επειδή όμως το κάγκελο ήταν ψηλό η δεύτερη ανέβηκε σε μία μικρή σκαλίτσα για να φτάνει να γείρει λίγο έξω. Με το πρώτο, όμως, τίναγμα ξαφνιάστηκε, έπεσε απ’ τη σκάλα και έσπασε το χέρι της.
Αμέσως τρέξανε στο Νοσοκομείο της Λευκάδας, όπου ένας ορθοπεδικός έφερε το κόκαλο στη θέση του και της το έβαλε στο γύψο. Την Κυριακή, στο λεωφορείο της επιστροφής, οι δύο φιλενάδες συζητούσαν τα καθέκαστα, όταν χτύπησε το κινητό της τραυματισμένης. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν η κόρη της, η οποία, μεταξύ των άλλων, ρώτησε να μάθει τι κάνει. «Καλά είμαι», της απάντησε, «μόνο ζούπηξα λίγο το χέρι μου».
Οι ερωτήσεις πλέον της κόρης έγιναν πιο επίμονες, διότι δεν μπορούσε να καταλάβει ποιο ακριβώς ατύχημα εννοούμε με τον ιατρικό όρο «ζούπηγμα». Η ασθενής έκανε μια τελευταία προσπάθεια να αποφύγει να δώσει μεγαλύτερη δημοσιότητα στο θέμα, φοβούμενη την οργισμένη αντίδραση των παιδιών της και, κυρίως, του άντρα της.
Άρχισε λοιπόν, να ξεφουρνίζει μια σειρά από δικαιολογίες, όπως «δεν είναι τίποτα», «μου το ‘βαλε λίγο στο γύψο», «ήταν καλός γιατρός», «ένα απλό στραμπούληγμα είναι», «θα με δει αύριο κι αυτός που θα πάω στο ΚΑΤ», «μου δώσανε και άδεια ένα μήνα να ξεκουραστώ», «το σπάσιμο παίρνει αρκετό καιρό για να θρέψει», «μ’ αυτήν την άδεια είναι ευκαιρία να κάτσω κοντά στα παιδιά μου και τα εγγόνια μου», «μάλλον δεν θα χρειαστεί εγχείριση, αλλά θα μου το πουν αύριο».
Από την άλλη άκρη της γραμμής η αντίδραση έγινε ακόμα πιο έντονη, όταν στη συζήτηση μπήκε και άντρας της. Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς της είπε, αλλά κρίνοντας από την απάντησή της μάλλον δεν ήταν καθησυχαστικά τα λόγια του: «ναι, η Λευκάδα και το σόι μου σου φταίει τώρα!».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
