Τρίτη 5 Ιουλίου 2005
Έσπασε το χέρι της!
Τρίτη, Ιουλίου 05, 2005 | 
Αναρτήθηκε από
Ξενοτ'κός
«Τίποτα δεν είναι τόσο κακό που να μην μπορεί να γίνει χειρότερο», λέει ο παλιός καλός νόμος του Merfy.
Δύο εξηντάχρονες φιλενάδες Λευκαδίτισσες, που κατοικούν στην Αθήνα, αποφάσισαν να κατέβουν το Παρασκευοσαββατο-κύριακο στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, για να ξεσκάσουν. Το Σαββάτο το πρωΐ η μία απ’ τις δύο αποφάσισε να σηκώσει τα χαλιά, που είχαν ξεμείνει στρωμένα από τον χειμώνα και ζήτησε τη βοήθεια της φίλης της. Σε κάποια στιγμή μάζεψαν ένα χαλί και βγήκαν στο μπαλκόνι να το τινάξουν. Επειδή όμως το κάγκελο ήταν ψηλό η δεύτερη ανέβηκε σε μία μικρή σκαλίτσα για να φτάνει να γείρει λίγο έξω. Με το πρώτο, όμως, τίναγμα ξαφνιάστηκε, έπεσε απ’ τη σκάλα και έσπασε το χέρι της.
Αμέσως τρέξανε στο Νοσοκομείο της Λευκάδας, όπου ένας ορθοπεδικός έφερε το κόκαλο στη θέση του και της το έβαλε στο γύψο. Την Κυριακή, στο λεωφορείο της επιστροφής, οι δύο φιλενάδες συζητούσαν τα καθέκαστα, όταν χτύπησε το κινητό της τραυματισμένης. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν η κόρη της, η οποία, μεταξύ των άλλων, ρώτησε να μάθει τι κάνει. «Καλά είμαι», της απάντησε, «μόνο ζούπηξα λίγο το χέρι μου».
Οι ερωτήσεις πλέον της κόρης έγιναν πιο επίμονες, διότι δεν μπορούσε να καταλάβει ποιο ακριβώς ατύχημα εννοούμε με τον ιατρικό όρο «ζούπηγμα». Η ασθενής έκανε μια τελευταία προσπάθεια να αποφύγει να δώσει μεγαλύτερη δημοσιότητα στο θέμα, φοβούμενη την οργισμένη αντίδραση των παιδιών της και, κυρίως, του άντρα της.
Άρχισε λοιπόν, να ξεφουρνίζει μια σειρά από δικαιολογίες, όπως «δεν είναι τίποτα», «μου το ‘βαλε λίγο στο γύψο», «ήταν καλός γιατρός», «ένα απλό στραμπούληγμα είναι», «θα με δει αύριο κι αυτός που θα πάω στο ΚΑΤ», «μου δώσανε και άδεια ένα μήνα να ξεκουραστώ», «το σπάσιμο παίρνει αρκετό καιρό για να θρέψει», «μ’ αυτήν την άδεια είναι ευκαιρία να κάτσω κοντά στα παιδιά μου και τα εγγόνια μου», «μάλλον δεν θα χρειαστεί εγχείριση, αλλά θα μου το πουν αύριο».
Από την άλλη άκρη της γραμμής η αντίδραση έγινε ακόμα πιο έντονη, όταν στη συζήτηση μπήκε και άντρας της. Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς της είπε, αλλά κρίνοντας από την απάντησή της μάλλον δεν ήταν καθησυχαστικά τα λόγια του: «ναι, η Λευκάδα και το σόι μου σου φταίει τώρα!».
Ετικέτες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου