Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

PostHeaderIcon Σαν τον γάιδαρον, αλλά μόνον η ασπίς του




 
         Η ιστορία του θυρεού του Συλλόγου μας είναι μεγάλη, ενδιαφέρουσα και αξίζει να δημοσιευτεί κάποτε. Ένας τόμος 534 σελίδων είναι τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά των συζητήσεων των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, τα τελευταία 8 χρόνια. Ευελπιστούμε πολύ σύντομα να είμαστε σε θέση να τα στείλουμε στο τυπογραφείο (όταν διορθώσουμε τα χιλιάδες ορθογραφικά λάθη του Λάκη, που έκανε την απομαγνητοφώνηση).










         Το πρώτο έμβλημα του Συλλόγου μας ήταν ο βιαστικός κύριος Ξ. Αυτός εδώ ο ανθρωπάκος συμβόλιζε τον μέσο ξενοτ’κό σύζυγο, ο οποίος έχοντας παρκάρει γυναίκα και παιδιά στη Χερσόνησο του Μαντολάτου, γυρνούσε ασθμαίνων, πλην περιχαρής, στη δουλειά του. Η απειρία, όμως, των προκαθήμενων του Συλλόγου μας σε τέτοια θέματα, μας στοίχησε ακριβά. Μία μήνυση από τη Microsoft των ΗΠΑ για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, τσουρούφλισε τις ελπίδες μας κι άφησε το Σύλλογο προσωρινά χωρίς λογότυπο.

Το πρώτο έμβλημα του Συλλόγου μας

        Το δεύτερο έμβλημα ήταν ένας γάιδαρος. Συμβόλιζε την καρτερικότητα, την υπομονή, την επιμονή και όποια άλλη αρετή πρέπει να διαθέτει στη φαρέτρα του κάθε ταλαίπωρο μέλος του Συλλόγου μας. Δυστυχώς δεν αξιωθήκαμε να το απολαύσουμε επί μακρόν. Το Δημοκρατικό κόμμα των ΗΠΑ, προσέφυγε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Τυποποίησης, διεκδικώντας το συγκεκριμένο λογότυπο. Η δικαστική διαμάχη διήρκεσε 5 χρόνια. Στο διάστημα αυτό ο Σύλλογός μας μετήλθε όλων των ένδικων μέσων, πλην όμως η μάχη ήτο άνισος.

Το δεύτερο έμβλημα του Συλλόγου μας, το οποίο αποτέλεσε αντικείμενο δικαστικής διαμάχης μεταξύ Ξενοτικών και του κόμματος των Δημοκρατικών των ΗΠΑ.



Το ανάσκελο ξι χρησιμοποιήθηκε από την
Δε Νιού Τζέρσεϋ Κόμπανυ
οφ Βίνεγκαρ Μπότλινγκ (TNJACOVB)
        Μετά την αποκαθήλωση και του δεύτερου συμβόλου ο Σύλλογος διήλθε μία περίοδο έντονης εσωστρέφειας. Αγωνιώδεις αλλά απέλπιδες προσπάθειες έγιναν από διάφορα μέλη, προκειμένου να κατοχυρώσουν σύμβολα όπως το ακάνθινο στεφάνι ή το ανάσκελο ξι. Δυστυχώς το ισχυρό εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ και μία ελληνοαμερικάνικη οξοποιία της Νέας Υερσέης, στάθηκαν απαράκαμπτα εμπόδια.

Το ακάνθινο στεφάνι (το γράφω για όσους
                                                                        δεν το βλέπουν) μας τό 'φαγε το εβραϊκό
    

   Το τέλος του 2008 βρήκε τους Ξενοτ’κούς και πάλι χωρίς έμβλημα. Ιδέες επί ιδεών, σχέδια επί σχεδίων έπεφταν νυχθημερόν στο τραπέζι. Μια μανιασμένη θαλασσα, ένα πυραυλοκίνητο που την κάνει, δεν έμοιαζαν ικανά να συγκινήσουν τα απαιτητικά μάτια των μελών του Συλλόγου.

Μανιασμένη θάλασσα απλή

 Μανιασμένη θάλασσα διπλή











        Ακόμα κι όταν προτάθηκε το θρυλικό δεντρόνησο στο δείλι, πάλι δεν υπήρξε ενθουσιασμός.


Ούτε αυτό μας άρεσε



 
        Εκείνην ακριβώς τη χρονική συγκυρία κατέφτασε στην Ελλάδα ο μεγάλος ελληνοϊάπωνας γραφίστας Κίτα Τσιαρίκα. Αμέσως ο Σύλλογος του ανέθεσε τη δημιουργία του θυρεού του, έχοντας ως πρότυπο τον αντίστοιχο θυρεό του οίκου των Τόκκων.

Οι Τόκκοι είχαν πολύ καλό γραφίστα, αλλά Τσιαρίκα δεν είχαν





 
        Ο Τσιαρίκας έβαλε πάραυτα μπρος αμισθί και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα προσέφερε στους Ξενοτικούς το νέο τους θυρεό, ο οποίος περιλάμβανε όλα σχεδόν τα παλιά σύμβολα. Το αποτέλεσμα έγινε δεκτό με κραυγές ενθουσιασμού από όλα τα μέλη. Αμέσως δόθηκε εντολή από τον πρόεδρο να κατοχυρωθεί ο νέος θυρεός, παίρνοντας τη σχετική άδεια από τη Διεθνή Εραλδική Ένωση και να τιμηθεί ο δημιουργός του με τον μεγαλόσταυρο των ιδιαιτέρως εξαίρετων πράξεων.


Τύφλα να 'χουνε οι Τόκκοι, κύριοι! Ο νέος θυρεός των Ξενοτ'κών, σχεδιασμένος από τον ελληνοϊάπωνα Kita Chiarika και κατοχυρωμένος από τη Διεθνή Εραλδική Ένωση με αριθμό πρωτοκόλλου XEN-GFS-093584/13-10-2009.


   Bibere humanum est, ergo bibamus, κύριοι.

ο Εδιτόρος
 




Ετικέτες

Αναγνώστες

Στατιστικά