Παρασκευή 19 Μαΐου 2006

PostHeaderIcon Διάφορα


... περπατώντας στη Λευκάδα


    Μια μέρα εκεί που περπατούσα, ανακάλυψα, αίφνης, ότι υπήρχαν άνθρωποι, οι οποίοι πριν καλά-καλά με γνωρίσουν, άρχισαν να με αντιπαθούν.


   Κάτι άλλο που παρατήρησα στη Λευκάδα είναι ότι αφού υπάρχουν δημότες που παίρνουν τις ταμπέλες σήμανσης σπίτι τους, κάποιοι άλλοι αναγκάζονται να τοποθετούν στη θέση τους δικές τους πινακίδες. Κι επειδή όλοι δεν μπορεί να είναι συγκοινωνιολόγοι, ο καθένας αυτοσχεδιάζει (κάτι σαν έκθεση ιδεών, ας πούμε).

   Σε κάποιο άλλο σοκάκι, ένας εμπειρικός ιχθυολόγος, αποφάσισε να φτιάξει το πρώτο υπαίθριο μουσείο θαλάσσιου πλούτου στον τοίχο του γείτονά του. Την επιμέλεια δε, ανέλαβε ο ίδιος. Αξίζει κανείς να το επισκεφτεί. Σημειωτέον, η είσοδος στο μουσείο είναι δωρεάν, διότι δεν υπάρχει είσοδος.
   Σιγά-σιγά συνειδητοποιείς ότι τα πάντα λειτουργούν κάτω από την αφόρητη πίεση της οικονομίας της σκέψης. Για να συμβάλλω, λοιπόν, και ‘γω σ’ αυτό τους πρότεινα να κρεμάσουν το κλιματιστικό απ’ το ταβάνι της βεράντας. Έτσι για ποικιλία.
   Σε αντίθεση με ότι διαδίδεται, οι Λευκαδίτες είναι εφευρετικότατοι. Εδώ ο δημιουργός μας παρουσιάζει μια αρτ νουβό έκδοση του εφεδρικού σταντ του ποδηλάτου.

   Λίγο παρακάτω ο θάνατος συνυπάρχει με τη ζωή, η δε ανάπτυξη άγγιξε πλέον και τη συμπαθή τάξη των τελευταίων συνοδών. Αυτοί που έχασαν το τραίνο της ανάπτυξης ακόμα σηκώνουν την κάσα στα χέρια.

   Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα της Λευκάδας είναι ο βρώμικος αέρας εξ’ αιτίας της μούτελης. Έτσι οι κάτοικοι αναγκάζονται και κάνουν εισαγωγή αέρα από την Ελλάδα, τον οποίον εγκαθιστούν σε δημόσιους χώρους. Και κατόπιν τον πουλάνε στους τουρίστες με το τετραγωνικό.    
   Οι κάτοικοι στο νησί αναζητούν το σήμα της τηλεόρασης σ’ όλα τα σημεία του ορίζοντα. Κάποιος πρέπει να τους διευκρινίσει ότι πέφτει ουρανοκατέβατο  μαζί με τη βροχή.

Ετικέτες

Αναγνώστες

Στατιστικά