Τρίτη 13 Ιουλίου 2010
Η κατάληψη του Ελμπασάν
Τρίτη, Ιουλίου 13, 2010 | 
Αναρτήθηκε από
Ξενοτ'κός
του ανταποκριτού μας Χόλι Νότζουλ
«Πήδηξα μια, πήδηξα δυο. Τίποτες. Την τρίτη φορά βρέθηκα απότομα στο Ελμπασσάν», έγραφε παλιά ο Εγγονόπουλος, χωρίς να ξέρει ότι ύστερα από κάμποσα χρόνια θα ενέπνεε τον παπα-Γεράσιμο. Διότι είναι γεγονός πως η Ενορία της Ευαγγελίστριας της Μυστηριώδους Νήσου (ή Νήσου του Ιονίου Βέρν) βρέθηκε στην αιχμή του δόρατος της πρωτοπορίας, συγκεκριμένα στη μπροστινή αγκερίδα (τη λώθρα ντε!)
Ακόμα και τον πλέον ευφάνταστο νεωτεριστή, να ρωτούσε κάποιος πριν λίγο καιρό, απάντηση δεν θα λάβαινε. Ότι το «Βάλε λίγο νερό στο κρασί σου, να κάνω και γω τα στραβά μάτια» θα γινόταν τόσο σύντομα πράξη, δεν υπάρχει, που λένε εν συντομία.
Δεν είναι μόνον το γεγονός, πως δεν πρόλαβαν να σβήσουν και οι τελευταίες νότες από το τρομπόνι της Φιλαρμονικής, που παιάνισε την λήξη των εορταστικών εκδηλώσεων του Δεκαπενταύγουστου.
Δεν είναι το μείζον θέμα ότι το ποίμνιο πήγε εκδρομή στην Αλβανία κραδαίνοντας στα χέρια τους τη νέα αστυνομική ταυτότητα (αυτή που δεν αναγράφει το θρήσκευμα, εάν ενθυμείστε!)
Είναι το γεγονός ότι «γυρίζει το κεφάλι μου λες κι ήφαγα ψωμί με ήρα, / μα 'γώ ήρα δεν έφαγα, μόν' αγαπώ μια χήρα», διότι «δεν κάνει να ανακράζομεν κάποιον που πάει ταξίδι», μιας και «εγύρ’σα όλη την εμφήλιο να βρω αυτό το είδος», αλλά δυστυχώς «η δουλειά είναι εγκρεμής ακόμα».
Ετικέτες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου