Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

PostHeaderIcon Περιμένοντας τον Εγκέλαδο


   Θα μπορούσε να ήταν μια απλή φωτογραφία, στην οποία ο καλλιτέχνης ήθελε να μας δείξει τη συνύπαρξη της ζωής και του θανάτου (η θέρμη των λουλουδιών σε αντιδιαστολή με την παγωμάρα του σεισμού).
   Θα μπορούσε, επίσης, κανείς να πει πως πρόκειται για έναν άλλο τρόπο να αναγγείλει ο εργολάβος μια κατασκευή αντί να βάλει ταμπέλα. Ή ότι με πολύ έξυπνο τρόπο μας εξηγεί τι εννοούμε όταν λέμε μικτή κατασκευή.
   Αλλουνού, πάλι, θα πέρναγε απ’ το μυαλό πως πρόκειται για την αρχή μιας σταδιακής καθαίρεσης ενός συμβατικά χτισμένου σπιτιού και την ανέγερση ενός ξύλινου στη θέση του. Ή ότι επιβεβαιώνεται αυτό που λένε για τους ασυνείδητους εργολάβους ότι κλέβουν στα υλικά.
   Κανείς, όμως, (και όταν λέμε κανείς το εννοούμε), δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ότι υπάρχει εργολάβος στη Λευκάδα, ο οποίος, αν και υποσχέθηκε σε ιθαγενή ιδιοκτήτη πως θα αποκαταστήσει τις ζημιές απ’ τον σεισμό του 2003 άμεσα, ενισχύοντας την υποστύλωση του δοκαριού, δεν το έχει πράξει μετά από τόσα χρόνια. Πέρασε κι αυτή η άνοιξη ραγιάδες, ραγιάδες ήρθε το καλοκαίρι (καημένη χούμελη), κι όταν θε’ να ‘ρτει ο μόσκοβος να φέρει το σεφέρι, μπορεί να έχουμε νέα του μάστορα.
Το περιβόλι λόγγωσε
σαπίσαν τα μπουντέλια
κι ο δυστυχής λεγάμενος
του βάρεσαν τα τέλια.
Για ολική κατάρρευση
μιλάνε όλοι οι φίλοι
κι οι συγγενείς ξεκίνησαν
να του κουνούν μαντήλι
έχασε δε στο μεταξύ
ότ’ είχε και δεν είχε
και ένα μνήμα άρχισε
να σκάβει δέκα πήχαι.

Άρθρα

Ετικέτες

Αναγνώστες

Στατιστικά